Sygn. I ACa 103/11

Wyrok Sądu Apelacyjnego

z dnia 6 kwietnia 2011 r.

Sąd Apelacyjny w Lublinie, I Wydział Cywilny w składzie:

Przewodniczący: Sędzia SA Ewa Popek, Sędziowie Jolanta Terlecka, Ewa Lauber-Drzazga (spr.).

po rozpoznaniu w dniu 6 kwietnia 2011 r. w Lublinie na rozprawie sprawy z powództwa E.F. przeciwko Wspólnocie Mieszkaniowej Nieruchomości [...] w D.

o uchylenie uchwały

na skutek apelacji powódki od wyroku Sądu Okręgowego w Lublinie z dnia 30 grudnia 2010 r. sygn. akt I C 605/10

1. zmienia zaskarżony wyrok w punkcie I w ten sposób, że uchyla w całości uchwałę Wspólnoty Mieszkaniowej Nieruchomości [...] w D. nr 6/2010 z dnia 1 kwietnia 2010 r. w przedmiocie odmowy wyrażenia E.F. zgody na remont instalacji elektrycznej oraz w punkcie II w ten sposób, że zasądza od pozwanej Wspólnoty Mieszkaniowej Nieruchomości[...] w D. na rzecz powódki E.F. kwotę 200 (dwieście) zł tytułem kosztów procesu;
2. zasądza od pozwanej Wspólnoty Mieszkaniowej Nieruchomości [...] w D. na rzecz powódki E.F. kwotę 397 (trzysta dziewięćdziesiąt siedem) zł tytułem kosztów procesu za II instancję.

Uzasadnienie:

Wyrokiem z 30 grudnia 2010 r. Sąd Okręgowy w Lublinie oddalił powództwo E.F., która w pozwie wniesionym przeciwko Wspólnocie Mieszkaniowej [...] w D. domagała się uchylenia uchwały Wspólnoty z dnia 21 kwietnia 2010 r. nr 6/2010 odmawiającej powódce wyrażenia zgody na remont instalacji elektrycznej w części wspólnej budynku.

Wyrok Sądu Okręgowego został oparty na następujących ustaleniach:

E.F. zamierzała doprowadzić do swojego lokalu instalację elektryczną o zwiększonej mocy w celu zainstalowania płyty ceramicznej i przepływowego podgrzewacza wody. W dniu 25 lutego 2010 r. odbyło się zebranie członków pozwanej Wspólnoty przedmiotem którego było m.in. głosowanie nad uchwałą nr 6/2010 w sprawie wyrażenia zgody na wykonanie przez powódkę remontu instalacji elektrycznej w części wspólnej budynku. Głosowanie było kontynuowane w drodze indywidualnego zbierania głosów. Ostatecznie z uchwałą opowiedzieli się współwłaściciele posiadający 23,12% udziałów we współwłasności nieruchomości, przeciw głosowało 56,71%, wstrzymało się 3,75%.

Zdaniem Sądu Okręgowego powództwo o uchylenie uchwały Wspólnoty jest niezasadne. Art. 25 ust. 1 ustawy z dnia 24 czerwca 1994 r. o własności lokali (tj. z 2000 r., Dz. U. Nr 80, poz. 903 ze zm.) przewiduje możliwość zaskarżenia uchwały, ale tylko takiej, gdy głosowali za jej przyjęciem współwłaściciele posiadający ponad 50% udziałów we współwłasności nieruchomości. Uchylenie uchwały, która nie uzyskała aprobaty współwłaścicieli posiadających ponad 50% udziałów jest bezprzedmiotowe i pozostaje bez wpływu na sytuację prawną powódki.

Niezależnie od tego powódka nie zgłosiła żadnego dowodu, który mógłby przemawiać za zasadnością żądania pozwu. Przebudowa nieruchomości wspólnej polegająca na wymianie instalacji elektrycznej jest co do zasady czynnością przekraczającą zwykły zarząd nieruchomością wspólną. Powódka nie wykazała by istniał projekt remontu, co uniemożliwia ocenę zamierzonych prac zarówno pod względem ich zakresu jak i wpływu na części wspólne nieruchomości.

Od tego wyroku powódka złożyła apelację zarzucając:

• naruszenie art. 25 ust. 1 ustawy o własności lokali przez przyjęcie, że zaskarżeniu do sądu podlega tylko uchwała wspólnoty rozstrzygająca daną sprawę w sposób pozytywny;
• art. 22 ust. 3 pkt 5 ww. ustawy przez uznanie, że częściowa wymiana instalacji elektrycznej stanowi przebudowę nieruchomości i jako taka jest czynnością przekraczającą zwykły zarząd;
• błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę rozstrzygnięcia przez przyjęcie, że nie istniał projekt budowlany zamierzonego remontu, że nie została udowodniona celowość remontu i że planowane prace wiążą się z koniecznością rozbiórki fragmentów termoizolacji budynku.

Wskazując na powyższe powódka wnosiła o zmianę zaskarżonego wyroku i uwzględnienie powództwa ewentualnie uchylenie i przekazanie sprawy Sądowi Okręgowemu do ponownego rozpoznania.

Sąd Apelacyjny zważył co następuje:

Apelacja jest zasadna.

Sąd Apelacyjny podziela stanowisko skarżącej, iż art. 25 ust. 1 ustawy o własności lokali nie ogranicza prawa zaskarżania uchwał jedynie do tych, które pozytywnie rozstrzygają dany problem. Wszystkie decyzje współwłaścicieli nieruchomości wspólnej, jej dotyczące, podejmowane są w formie uchwał, a zatem również decyzja o odmowie wyrażenia powódce zgody na remont instalacji elektrycznej została podjęta w formie uchwały i podlega zaskarżeniu.

W ocenie Sądu Apelacyjnego podejmowanie w przedmiotowej sprawie uchwały przez współwłaścicieli nieruchomości wspólnej było zbędne, albowiem remont instalacji elektrycznej stanowi czynność zwykłego zarządu. Nie jest to przebudowa w rozumieniu art. 22 ust. 3 pkt 5 ustawy o własności lokali albowiem dotyczy ona instalacji elektrycznej, a nie nieruchomości jako takiej. Z dołączonych przez powódkę do apelacji dowodów wynika, iż wymiana wewnętrznej linii zasilającej nie wymaga naruszania elewacji ścian i przebić przez stropy (oświadczenie technika-elektryka), remont instalacji elektrycznej w budynku poprawi stan techniczny całej instalacji zasilającej lokale mieszkaniowe, jednocześnie stanowił będzie kapitalny przegląd tej instalacji. Dla potrzeb remontu i przebudowy instalacji zasilającej został wykonany projekt techniczny przez uprawnionego projektanta (ekspertyza techniczna z 12 lipca 2010 r.).

Remont instalacji elektrycznej w żaden sposób nie wpłynie na prawa czy obowiązki pozostałych współwłaścicieli, jak też nie ograniczy ich prawa do korzystania z części wspólnej nieruchomości.

Celowość przeprowadzenia remontu jest, zgodnie ze stanowiskiem powódki, oczywista. Chce ona korzystać z płyty ceramicznej, która służy do gotowania, zaś podgrzewacz umożliwi jej korzystanie z ciepłej wody, co obecnie jest możliwe jedynie przy zastosowaniu butli gazowej. Uniemożliwienie powódce przeprowadzenia na własny koszt remontu instalacji elektrycznej nie znajduje zatem żadnego uzasadnienia.

W związku z powyższym należy stwierdzić, iż podjęcie przez Wspólnotę objętej sporem uchwały było zbędne i uchwała ta nie rodzi dla powódki żadnych skutków. Sąd Apelacyjny uchylił jednak tę uchwałę, aby wyeliminować ją z obrotu prawnego albowiem dalsze jej pozostawanie mogłoby naruszać jej interesy.

Z tych względów i na podstawie art. 386 § 1 k.p.c. i art. 108 § 1 k.p.c. Sąd Apelacyjny orzekł jak w sentencji.