Sygn. akt I ACa 995/01

Wyrok Sądu Apelacyjnego

z dnia 15 stycznia 2002 r.

Sąd Apelacyjny w Gdańsku.

po rozpoznaniu w dniu 15 stycznia 2002 r., sprawy z powództwa Gminy S. i A. Z., przeciwko Wspólnocie Mieszkaniowej w S.

o ustalenie nieważności uchwały

na skutek apelacji pozwanej, od wyroku Sądu Okręgowego w K. z dnia 30 maja 2001 r.,

oddala apelację.

Po zmianie przepisów, a w szczególności po wejściu w życie od dnia 1 stycznia 1995 r. ustawy o własności lokali, zarząd nad nieruchomością powierzono Gminie Miejskiej S. - Zakładowi Gospodarki Mieszkaniowej, zaś w kolejnych latach udzielono zarządcy absolutorium i powierzono dalszy zarząd (...). Zawierane w tym czasie umowy dotyczące sprzedaży dalszych lokali (...) przewidywały, że do zarządu nieruchomością wspólną będą miały zastosowanie przepisy ustawy z dnia 24 czerwca 1994 r. o własności lokali.

Wynika stąd, iż właściciele lokali, tzn. Skarb Państwa a później Gmina Ż. oraz nabywca lokalu wyodrębnionego ustanawiali zarząd zgodnie z ówcześnie obowiązującym art. 137 § 2 k.c., zaś gdy weszły w życie przepisy ustawy o własności lokali, to zgodnie z art. 18 ust. 2 ustawy, każdy następny nabywca związany był ustaleniami poprzedników co do sposobu sprawowania zarządu.

Przepisy ustawy o własności lokali stanowiły podstawę aby do czasu zmiany sposobu sprawowania zarządu był on w myśl art. 40 ust. 2 ustawy sprawowany przez komunalną jednostkę organizacyjną, która czyniła to dotychczas. W myśl art. 33 ustawy - do takiego zarządu ex lege stosować należy przepisy rozdziału o zarządzie nieruchomością wspólną, które wchodzą w grę jeśli umowa dotycząca zarządu nie reguluje w sposób wystarczający zasad jego sprawowania. (...) Konkludując dotychczasowe rozważania należy wskazać, że wynikająca z art. 18 ust. 2 ustawy szczególna forma przewidziana dla uchwały dotyczyć będzie zmiany sposobu sprawowania zarządu uprzednio powierzonego osobie trzeciej, nie zaś zmiany osoby (czy będzie to osoba fizyczna czy prawna) sprawującej zarząd.

Taki wniosek zgodny jest z zapisem art. 26 ust. 2 ustawy, przewidującym zarząd przymusowy ustanowiony przez sąd w sytuacji, gdy żadna z obu form zarządu nie zostanie powołana w nieruchomości, w której jest większa liczba lokali niż siedem.