Nieruchomość wspólną stanowi grunt oraz części budynku i urządzenia, które nie służą wyłącznie do użytku właścicieli lokali. W sytuacji zatem gdy okno służy wyłącznie do użytku właściciela lokalu nie stanowi nieruchomości wspólnej.

Uchwała nie jest precyzyjna w sensie przedmiotowym, gdy w treści nie precyzuje o kogo chodzi oraz zezwala na odpłatne umieszczanie reklamy i innych urządzeń, nie precyzując zakresu pojęcia innych urządzeń.

Wspólnota ma prawo podejmować uchwały dotyczące odpłatności za udostępnienie części wspólnych budynku pod reklamy, co dotyczy zarówno podmiotów zewnętrznych, jak i członków wspólnoty, niezależnie od tego, czy posiadają oni w tej wspólnocie lokale użytkowe.

We wspólnocie mieszkaniowej nie ma zastosowania ustawa o zamówieniach publicznych, nie oznacza to jednak, że wybór oferty może zostać dokonany wbrew zasadom prawidłowego zarządzania nieruchomością wspólną.

Podjęcie uchwały o rozliczeniu pożytków przez zaliczenie jej na poczet funduszu remontowego może w konkretnych okolicznościach pozostawać w interesie wszystkich właścicieli lokali.

Z dniem wejścia w życie ustawy z dnia 15 grudnia 2000 roku o spółdzielniach mieszkaniowych istniejąca wspólnota w obrębie nieruchomości, traci swój byt prawny, a wszelkie działania podejmowane w jej imieniu nie wywołują skutków prawnych.

Podjęcie przez wspólnotę mieszkaniową uchwały w trybie indywidualnego zbierania głosów, dokonane przez osobę nieuprawnioną, a zatem z naruszeniem art. 23 ust. 1 uwl, mogłoby stanowić podstawę jej uchylenia, jeżeli uchybienie to miało wpływ na jej treść.

Obowiązek zaprotokołowania uchwały przez notariusza (Art. 18 u.w.l.) dotyczy wyłącznie uchwały właścicieli lokali o zmianie sposobu zarządu nieruchomością wspólną. Nie dotyczy uchwały o wyborze jednoosobowego lub kilkuosobowego zarządu będącego organem wspólnoty.

Właściciele lokali powinni podjąć uchwałę określającą sposób rozliczenia nadwyżki uwzględniając możliwości zaliczenia zaliczki na poczet przyszłych wydatków, zwrotu właścicielom lub innego przyjętego celu.

Sąd Najwyższy w dniu 12 grudnia 2012 r. sygn. akt III CZP 82/12 stwierdził, iż: „prawo głosu wynikające z udziału w nieruchomości wspólnej związanego z odrębną własnością lokalu przysługuje niepodzielnie właścicielom tego lokalu”.