Orzeczenia sądowe wg tematów

Zarząd lub zarządca, któremu powierzono zarząd nieruchomością wspólną jest zobowiązany zwoływać zebranie ogółu właścicieli co najmniej raz w roku, nie później niż w do końca pierwszego kwartału każdego roku (art. 30 ust. 1 pkt 3 uwl).

Przedmiotem zebrania, powinno być w szczególności:

  1. uchwalenie rocznego planu gospodarczego zarządu nieruchomością wspólną i opłat na pokrycie kosztów zarządu,
  2. ocena pracy zarządu lub zarządcy, któremu zarząd nieruchomością wspólną powierzono w sposób określony w art. 18 ust. 1,
  3. sprawozdanie zarządu i podjęcie uchwały w przedmiocie udzielenia mu absolutorium.

Na zebraniu mogą być podejmowane inne uchwały i rozpatrywane inne sprawy.

W wypadku gdy zarząd lub zarządca, nie zwoła zebrania ogółu właścicieli lokali w terminie, zebranie coroczne może zwołać każdy z właścicieli (art. 30 ust. 1a uwl).

Zebrania właścicieli lokali mogą być także, zwoływane w razie potrzeby częściej, przez zarząd lub zarządcę, któremu powierzono zarząd nieruchomością wspólną oraz przez zarząd lub zarządcę na wniosek właścicieli lokali dysponujących co najmniej 1/10 udziałów w nieruchomości wspólnej (art. 31 lit. b uwl).

Zarząd lub zarządca zawiadamia o zebraniu każdego właściciela lokalu na piśmie, przynajmniej na tydzień przed terminem zebrania (art. 32 ust. 1 uwl). W zawiadomieniu należy podać dzień, godzinę, miejsce i porządek obrad, w wypadku zamierzonej zmiany we wzajemnych prawach i obowiązkach właścicieli lokali należy wskazać treść tej zmiany. (art. 32 ust. 2 uwl).

Przykładowe zawiadomienie o zebraniu właścicieli - dokument umieszczony na Google Docs, w chmurze udostępnianej przez firmę Google.

 

 Zawiadomienie

Przykładowy Plan Gospodarczy  - dokument umieszczony na Google Docs, w chmurze udostępnianej przez firmę Google.

 

Plan Gospodarczy

Przykładowa prezentacja na zebranie właścicieli - dokument umieszczony na Google Docs, w chmurze udostępnianej przez firmę Google.

Zebranie Roczne

 

 

 

Obiekty budowlane w okresie użytkowania powinny być poddawane przez właściciela lub zarządcę okresowej kontroli. Wymagania dotyczące przeglądów technicznych budynków i instalacji określone są w Ustawie Prawo budowlane art. 62 (Dz.U. 1994 Nr 89 poz. 414), w Rozporządzeniu Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji w sprawie warunków technicznych użytkowania budynków mieszkalnych (Dz.U. 1999 nr 74 poz. 836) oraz Rozporządzeniu Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji w sprawie ochrony przeciwpożarowej budynków, innych obiektów budowlanych i terenów (Dz.U. 2010 nr 109 poz. 719).

 

Budowlany "roczny"

Okres: 1 raz w roku

Okresowej kontroli, o której mowa w art. 62 ust. 1 pkt 1 lit a) podlegają elementy budynku, budowli i instalacji narażonych na szkodliwe wpływy atmosferyczne i niszczące działania czynników występujących podczas użytkowania obiektu, których uszkodzenia mogą powodować zagrożenie dla:

  1. bezpieczeństwa osób,
  2. środowiska,
  3. konstrukcji budynku.

W toku kontroli, szczegółowym sprawdzeniem należy objąć stan techniczny:

  1. zewnętrznych warstw przegród zewnętrznych (warstwa fakturowa), elementów ścian zewnętrznych (attyki, filary, gzymsy), balustrad, loggi i balkonów,
  2. urządzeń zamocowanych do ścian i dachu budynku,
  3. elementów odwodnienia budynku oraz obróbek blacharskich,
  4. pokryć dachowych,
  5. instalacji centralnego ogrzewania i ciepłej wody użytkowej,
  6. urządzeń stanowiących zabezpieczenie przeciwpożarowe budynku,
  7. elementów instalacji kanalizacyjnej odprowadzających ścieki z budynku,
  8. przejść przyłączy instalacyjnych przez ściany budynku.

UWAGA!

Okresowej kontroli budowlanej co najmniej dwa razy w roku, w terminach do 31 maja oraz do 30 listopada, podlegają budynki o powierzchni zabudowy przekraczającej 2000 m2 oraz inne obiekty budowlane o powierzchni dachu przekraczającej 1000 m2

 

Budowlany "5-letni"

Okres: raz na 5 lat

Zakresem okresowej kontroli, o której mowa w art. 62 ust. 1 pkt 2 Ustawy Prawo Budowlane, należy objąć sprawdzenie stanu sprawności technicznej i wartości użytkowej elementów budynku, o których mowa w przeglądzie "budowlanym rocznym", oraz wszystkie pozostałe elementy budynku, a także estetykę budynku i jego otoczenia.

 

Kontrolę stanu technicznego obiektów budowlanych mogą przeprowadzać wyłącznie osoby posiadające uprawnienia budowlane w odpowiedniej specjalności i odpowiednim zakresie. W zależności od przedmiotu okresowej kontroli, upoważnioną do jej dokonania będzie osoba, która dysponuje uprawnieniami do projektowania lub kierowania robotami budowlanymi w specjalności konstrukcyjno – budowlanej, bądź uprawnieniami do projektowania lub kierowania robotami budowlanymi w specjalności instalacyjnej w zakresie sieci, instalacji i urządzeń cieplnych, wentylacyjnych, gazowych, wodociągowych i kanalizacyjnych, a także uprawnieniami budowlanymi do projektowania lub kierowania robotami budowlanymi w specjalności instalacyjnej w zakresie sieci, instalacji i urządzeń elektrycznych elektroenergetycznych bez ograniczeń w zależności od zakresu posiadanych uprawnień.

Po przeprowadzeniu kontroli, osoba dokonująca przeglądu jest obowiązana bezzwłocznie pisemnie zawiadomić właściwy organ o przeprowadzonej kontroli.

Okres: 1 raz w roku

Ocena stanu technicznego instalacji gazowej, o której mowa w art. 62 ust. 1 pkt 1 lit. c) Ustawy - Prawo budowlane powinna obejmować sprawdzenie m.in.:

  1. przeglądu dostępu do zaworów i kurków,
  2. sprawdzenia przejść przewodów przez zewnętrzne ściany budynków,
  3. sprawdzenia stężenia gazu w piwnicach,
  4. kontroli szczelności połączeń gwintowanych i kurków,
  5. stężenia gazu na górnych piętrach w budynkach wyposażonych w sanitarne kanały zbiorcze,
  6. sprawdzenia stężenia gazu we wnękach gazomierzowych, szczelności połączeń i stanu gazomierza,
  7. sprawdzenia stanu aparatów gazowych w lokalach, prawidłowości ich działania i przebiegu procesu spalania,
  8. sprawdzenia stanu elastycznych połączeń przyborów gazowych pod kątem zgodności z wymaganymi atestami,
  9. sprawdzenie stanu przewodów spalinowych (Rozporządzenie Ministra Infrastruktury w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać budynki i ich usytuowanie art. 156 przewody spalinowe lub powietrzno-spalinowe są wyposażeniem instalacji gazowej),
  10. pomalowania przewodów instalacji gazowej w piwnicach na kolor żółty.
  11. oględziny pomieszczeń przeznaczonych na kotłownie,
  12. badanie innych urządzeń służących do przesyłania lub magazynowania paliw gazowych.

Kontrolę stanu technicznego instalacji gazowych mogą przeprowadzać zarówno osoby posiadające uprawnienia budowlane w odpowiedniej specjalności, jak również kwalifikacje wymagane przy wykonywaniu dozoru nad eksploatacją urządzeń, instalacji gazowych, tzn. świadectwa kwalifikacyjne wymagane przy wykonywaniu dozoru nad eksploatacją urządzeń, instalacji gazowych, o których mowa w § 5 ust. Rozporządzenia w sprawie szczegółowych zasad stwierdzania posiadania kwalifikacji przez osoby zajmujące się eksploatacją urządzeń, instalacji i sieci .

Osoba dokonująca przeglądu instalacji gazowej jest zobowiązana sporządzić protokół, który będzie załącznikiem do książki obiektu budowlanego.

Okres: 1 raz w roku

Ocena stanu technicznego przewodów kominowych (dymowych, spalinowych i wentylacyjnych), o których mowa w art. 62 ust. 1 pkt 1 lit. c) Ustawy - Prawo budowlane powinno obejmować sprawdzenie m.in.:

  1. wykonania zaleceń wynikających z poprzedniej kontroli okresowej,
  2. modernizacji przewodów kominowych jakie wprowadzono za zgodą właściciela lub zarządcy budynku w okresie od poprzedniego przeglądu,
  3. drożności przewodów kominowych,
  4. siły ciągu kominowego, przy pomocy atestowanego urządzenia pomiarowego,
  5. występowania uszkodzeń przewodów na całej ich długości, kanałów, czopuchów, włazów, ław kominowych, nasad kominowych itp.,
  6. posiadania sprawnie działających urządzeń wentylacyjnych, w tym nawiewnych i wywiewnych w pomieszczeniach, w których zainstalowane są urządzenia grzewcze (np. trzony kuchenne, piecyki wody przepływowej, kotły c.o., itp.),
  7. dogodnego dostępu do czyszczenia i przeprowadzania okresowych kontroli przewodów kominowych i urządzeń mających związek z kominami,
  8. występowania innych stwierdzonych w trakcie kontroli nieprawidłowości mogących spowodować zagrożenie bezpieczeństwa ludzi lub mienia.

Ponadto kontrola powinna obejmować sprawdzenie częstotliwości czyszczenia przewodów kominowych, o których mowa w Rozporządzeniu Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji w sprawie ochrony przeciwpożarowej budynków, innych obiektów budowlanych i terenów, tj.

  1. W obiektach lub ich częściach, w których odbywa się proces spalania paliwa stałego, ciekłego lub gazowego, usuwa się zanieczyszczenia z przewodów dymowych i spalinowych w okresach ich użytkowania:
    1. od palenisk zakładów zbiorowego żywienia i usług gastronomicznych — co najmniej raz w miesiącu, jeżeli przepisy miejscowe nie stanowią inaczej,
    2. od palenisk opalanych paliwem stałym niewymienionych w pkt 1 — co najmniej raz na 3 miesiące,
    3. od palenisk opalanych paliwem płynnym i gazowym niewymienionych w pkt 1 — co najmniej raz na 6 miesięcy
  2. W obiektach lub ich częściach, o których mowa w art. 34 ust. 1  w/w rozporządzenia usuwa się zanieczyszczenia z przewodów wentylacyjnych co najmniej raz w roku, jeżeli większa częstotliwość nie wynika z warunków użytkowych.
Do dokonywania kontroli stanu technicznego przewodów kominowych w obiektach budowlanych upoważnione są:
  1. osoby posiadające kwalifikacje mistrza w rzemiośle kominiarskim – w odniesieniu do przewodów dymowych oraz grawitacyjnych przewodów spalinowych i wentylacyjnych,
  2. osoby posiadające uprawnienia budowlane w odpowiedniej specjalności - w odniesieniu do przewodów kominowych, o których mowa w pkt 1, oraz do kominów przemysłowych, kominów wolno stojących oraz kominów lub przewodów kominowych, w których ciąg kominowy jest wymuszony pracą urządzeń mechanicznych.
Po przeprowadzeniu kontroli, osoba wykonująca przegląd jest zobowiązana sporządzić protokół, który będzie załącznikiem do książki obiektu budowlanego.

Okres: 1 raz w roku

Przez przepisy dotyczące ochrony środowiska, należy rozumieć instalacje i urządzenia, które przeciwdziałają negatywnemu oddziaływaniu obiektu na stan środowiska oraz na życie lub zdrowie ludzi, w szczególności w zakresie wprowadzania gazów lub pyłów do powietrza, wprowadzania ścieków do wód lub do ziemi, powodowania hałasu, wytwarzania pól elektromagnetycznych. Takimi urządzeniami są np. urządzenia sanitarne służące oczyszczaniu lub gromadzeniu ścieków, a także służące do czasowego gromadzenia odpadów stałych, urządzenia filtrujące czy wygłuszające.
 
Obowiązek kontroli 1 raz w roku instalacji i urządzeń służących ochronie środowiska, o którym mowa w art. 62 ust. 1 pkt 1 lit. b) Ustawy - Prawo Budowlane, podlega:
  1. badanie stanu technicznego urządzeń służących gromadzeniu i utylizacji odpadów stałych,
  2. badanie stanu technicznego urządzeń służących gromadzeniu i utylizacji ścieków,
  3. oględziny innych urządzeń służących ochronie środowiska.

Okres: raz na 5 lat

Zakresem okresowej kontroli, o której mowa w art. 62 ust. 1 pkt 2 Ustawy Prawo Budowlane, powinno być objęte, badanie instalacji elektrycznej i piorunochronnej w zakresie stanu sprawności połączeń, osprzętu, zabezpieczeń i środków ochrony od porażeń, oporności izolacji przewodów oraz uziemień instalacji i aparatów.

Zakres kontroli instalacji elektrycznej obejmuje:

  1. oględziny instalacji elektrycznej i urządzeń elektrycznych narażonych na szkodliwe wpływy atmosferyczne i niszczące działanie czynników występujących podczas użytkowania obiektu na zewnątrz budynku oraz we wszystkich pomieszczeniach wewnątrz budynku:
    1. sprawdzenie wizualne instalacji elektrycznych w zakresie stanu prawidłowości połączeń, izolacji i ułożenia przewodów,
    2. sprawdzenie wizualne instalacji elektrycznych w zakresie stanu prawidłowości osprzętu, zabezpieczeń i środków ochrony od porażeń,
    3. sprawdzenie kompletności schematów, tablic i oznaczeń.
  2. oględziny instalacji odgromowej, sprawdzenie wizualne instalacji odgromowej w zakresie stanu prawidłowości połączeń, mocowań i ułożenia przewodów,
  3. pomiary elektryczne w zakresie:
    1. skuteczności ochrony przeciwporażeniowej (inaczej pomiary skuteczności zerowania lub pomiary impedancji pętli zwarcia),
    2. rezystancji izolacji obwodów I-fazowych,
    3. rezystancji izolacji obwodów III-fazowych,
    4. wyłączników różnicowoprądowych,
    5. rezystancji uziomów instalacji odgromowej (pomiary rezystancji uziemienia).

Kontrolę stanu technicznego instalacji elektrycznych, piorunochronnych mogą przeprowadzać osoby posiadające uprawnienia budowlane w odpowiedniej specjalności, jak również osoby posiadające kwalifikacje wymagane przy wykonywaniu dozoru nad eksploatacją urządzeń, instalacji oraz sieci energetycznych tzn. świadectwa kwalifikacyjne wymagane przy wykonywaniu dozoru nad eksploatacją urządzeń o których mowa w Rozporządzenia Ministra Gospodarki, Pracy i Polityki Społecznej w sprawie szczegółowych zasad stwierdzania posiadania kwalifikacji przez osoby zajmujące się eksploatacją urządzeń, instalacji i sieci (Dz. U. Nr 89, poz. 828 z późn. zm.).

Wspólnota mieszkaniowa ogół właścicieli, których lokale wchodzą w skład określonej nieruchomości (art. 6 uwl).

Wspólnota mieszkaniowa powstaje z mocy prawa z chwilą wyodrębnienia pierwszego lokalu, do jej powstania nie jest wymagana żadna umowa między właścicielami lokali ani uchwała przez nich podejmowana (tak stwierdził m.in. Sąd Najwyższy w uchwale z dnia 9 czerwca 2005 r., sygn. akt III CZP 33/05). Wspólnota mieszkaniowa jest jednostką organizacyjną nie posiadającą osobowości prawnej, o której mowa w art. 33 § 1 Kodeksu Cywilnego. W takiej sytuacji wspólnota mieszkaniowa jest pojmowana jako odrębny od właścicieli lokali podmiot praw i obowiązków, który może nabywać prawa i zaciągać zobowiązania w swoim imieniu i na swoją rzecz.

Wspólnota mieszkaniowa jest w pewnym sensie "przedsiębiorstwem", do której przystępuje się przymusowo w momencie nabycia lokalu (np. podpisanie aktu notarialnego, wpis do księgi wieczystej). Po wyodrębnieniu lokali powstają wówczas "dwie" nieruchomości posiadające odrębne księgi wieczyste: lokalowa i budynkowa. Z prawa własności nieruchomości lokalowej wynika prawo współwłasności nieruchomości budynkowej. Wspólnota mieszkaniowa jest płatnikiem podatku dochodowego od osób prawnych (CIT), tj. od uzyskanych dochodów (poza zaliczkami właścicieli) np. odsetki od lokat bankowych, wpływy z najmu nieruchomości wspólnej.

Lokalem wyodrębnionym może być samodzielny lokal mieszkalny, lokal usługowy lub lokal niemieszkalny np. garaż podziemny. Do lokalu mogą być przynależne inne pomieszczenia np. komórka lokatorska, pomieszczenie piwniczne. Wyodrębnienie notarialne jest nierozłącznie związane z ustanowieniem współwłasności, której nie można znieść bez zniesienia odrębności lokali.

Rodzaje wspólnot mieszkaniowych:

  • "mała" wspólnota mieszkaniowa (nie więcej niż 7 lokali) — zgodnie z art. 19 uwl działa na podstawie Kodeksu cywilnego i Kodeksu postępowania cywilnego o współwłasności.
  • "duża" wspólnota mieszkaniowa (więcej niż 7 lokali) — działa na podstawie Ustawy o własności lokali.

Orzeczenia Sądowe - posegregowane tematycznie

Orzeczenia Sądowe

  • Zarząd Wspólnoty Mieszkaniowej

    Właściciele lokali w umowie o ustanowieniu odrębnej własności albo w umowie zawartej w formie aktu notarialnego, mogą określić sposób zarządu nieruchomością wspólną, mogą powierzyć zarząd osobie fizycznej albo prawnej (art. 18 ust. 1 uwl) np. przedsiębiorcy. W praktyce powierzenie zarządu (wybór zarządcy) następuje w momencie zakupu lokalu tj. podpisania aktu notarialnego kupna/sprzedarzy lokalu lub w formie uchwały wspólnoty protokołowanej przez notariusza.

    Jeżeli nie określono sposobu zarządu zgodnie z art. 18 ust. 1 uwl, właściciele lokali są zobowiązani podjąć uchwałę o wyborze "zarządu właścicielskiego" składającego się z jednej lub kilku osób. Członkiem zarządu może zostać wyłącznie osoba fizyczna wybrana spośród właścicieli lokali lub spoza ich grona (art. 20 uwl).

    Zmiana sposobu zarządu powierzonego na właścicielski.

    Ustawa o własności lokali wyraźnie stwierdza, że uchwała w sprawie zmiany dotychczasowego sposobu zarządu musi zostać zaprotokołowana przez notariusza (art. 18 ust. 2a uwl). Oznacza to, że uchwała musi zostać podjęta na zebraniu, na którym obecny jest notariusz, w przeciwnym razie, nie mógłby potwierdzić protokołem, iż uchwała została faktycznie podjęta.

    Zarząd przymusowy ustanowiony przez sąd, opisany w art. 26 uwl. Jeżeli w terminie 2 lat od dnia wyodrębnienia pierwszego lokalu właściciele nie dokonają wyboru zarządu lub zarząd został powołany i nie wypełnia swoich obowiązków albo narusza zasady prawidłowej gospodarki, każdy właściciel może żądać ustanowienia zarządcy przymusowego przez sąd, który określi zakres jego uprawnień oraz należne mu wynagrodzenie. Sąd odwoła zarządcę, gdy ustaną przyczyny jego powołania.

  • Czynności przekraczające zakres zwykłego zarządu

    Sprawowanie zarządu rzeczą wspólną wymaga współdziałania współwłaścicieli, które polega na podejmowaniu decyzji dotyczących części wspólnych nieruchomści. Czynności te mają różną wagę, ogólnie dzielimy je na czynności zwykłego zarządu i czynności przekraczające zakres zwykłego zarządu.

    Na podstawie dotychczasowego orzecznictwa można przyjąć, iż czynność zwykłego zarządu polega polegająca na załatwianiu bieżących spraw związanych ze zwykłą eksploatacją rzeczy i utrzymaniem jej w stanie niepogorszonym w ramach aktualnego jej przeznaczenia np. zawieranie umów związanych z zarządem i eksploatacją.

    Art. 22 uwl Czynnościami przekraczającymi zakres zwykłego zarządu są w szczególności:

    1) ustalenie wynagrodzenia zarządu lub zarządcy nieruchomości wspólnej,

    2) przyjęcie rocznego planu gospodarczego,

    3) ustalenie wysokości opłat na pokrycie kosztów zarządu,

    4) zmiana przeznaczenia części nieruchomości wspólnej,

    5) udzielenie zgody na nadbudowę lub przebudowę nieruchomości wspólnej, na ustanowienie odrębnej własności lokalu powstałego w następstwie nadbudowy lub przebudowy i rozporządzenie tym lokalem oraz na zmianę wysokości udziałów w następstwie powstania odrębnej własności lokalu nadbudowanego lub przebudowanego,

    5a) udzielenie zgody na zmianę wysokości udziałów we współwłasności nieruchomości wspólnej,

    6) dokonanie podziału nieruchomości wspólnej,

    6a) nabycie nieruchomości,

    7) wytoczenie powództwa, o którym mowa w art. 16,

    8) ustalenie, w wypadkach nieuregulowanych przepisami, części kosztów związanych z eksploatacją urządzeń lub części budynku służących zarówno do użytku poszczególnych właścicieli lokali, jak i do wspólnego użytku właścicieli co najmniej dwóch lokali, które zaliczane będą do kosztów zarządu nieruchomością wspólną,

    9) udzielenie zgody na podział nieruchomości gruntowej zabudowanej więcej niż jednym budynkiem mieszkalnym i związane z tym zmiany udziałów w nieruchomości wspólnej oraz ustalenie wysokości udziałów w nowo powstałych, odrębnych nieruchomościach wspólnych,

    10) określenie zakresu i sposobu prowadzenia przez zarząd lub zarządcę, któremu zarząd nieruchomością wspólną powierzono w sposób określony w art. 18 ust. 1, ewidencji pozaksięgowej kosztów zarządu nieruchomością wspólną, zaliczek uiszczanych na pokrycie tych kosztów, a także rozliczeń z innych tytułów na rzecz nieruchomości wspólnej.

  • Udział w nieruchomości wspólnej

    Właścicielowi lokalu przysługuje udział w nieruchomości wspólnej jako prawo związane z własnością lokali, nie można żądać zniesienia współwłasności nieruchomości wspólnej, dopóki trwa odrębna własność lokali (art. 3 ust. 1 uwl). Nieruchomość wspólną stanowi grunt oraz części budynku i urządzenia, które nie służą wyłącznie do użytku właścicieli lokali.

    Udział właściciela lokalu wyodrębnionego w nieruchomości wspólnej odpowiada stosunkowi powierzchni użytkowej lokalu wraz z powierzchnią pomieszczeń przynależnych do łącznej powierzchni użytkowej wszystkich lokali wraz z pomieszczeniami do nich przynależnymi. Udział właściciela samodzielnych lokali niewyodrębnionych w nieruchomości wspólnej odpowiada stosunkowi powierzchni użytkowej tych lokali wraz z powierzchnią pomieszczeń przynależnych do łącznej powierzchni użytkowej wszystkich lokali wraz z pomieszczeniami do nich przynależnymi (art. 3 ust. 1 uwl).

    Jeżeli nieruchomość stanowi grunt zabudowany kilkoma budynkami, udział właściciela lokalu wyodrębnionego w nieruchomości wspólnej odpowiada stosunkowi powierzchni użytkowej lokalu wraz z powierzchnią pomieszczeń przynależnych do łącznej powierzchni użytkowej wszystkich lokali wraz z pomieszczeniami do nich przynależnymi.

  • Głosowanie uchwał

    Uchwały właścicieli lokali są podejmowane bądź na zebraniu, bądź w drodze indywidualnego zbierania głosów przez zarząd, uchwała może być wynikiem głosów oddanych częściowo na zebraniu, częściowo w drodze indywidualnego ich zbierania.

    Uchwały zapadają większością głosów właścicieli lokali, liczoną według wielkości udziałów, chyba że w uchwale podjętej w tym trybie postanowiono, że w określonej sprawie na każdego właściciela przypada jeden głos.

    Jeżeli suma udziałów w nieruchomości wspólnej nie jest równa 1, albo większość udziałów należy do jednego właściciela bądź gdy obydwa te warunki spełnione są łącznie, głosowanie według zasady, że na każdego właściciela przypada jeden głos, wprowadza się na każde żądanie właścicieli lokali posiadających łącznie co najmniej 1/5 udziałów w nieruchomości wspólnej (art. 23 ust. 2a uwl).

    W przypadku braku zgody większości właścicieli lokali, zarząd lub zarządca, któremu powierzono zarząd nieruchomością wspólną, może żądać rozstrzygnięcia przez sąd. Orzeczenie sądu ma na celu uwzględnienie interesów wszystkich właścicieli lokali, sąd rozpatruje sprawę w postępowaniu nieprocesowym (art. 24 uwl).

Podkategorie

Kanały RSS

Kontakt

Artur Kostian

kom. +48 606 236 850

Ten adres pocztowy jest chroniony przed spamowaniem. Aby go zobaczyć, konieczne jest włączenie w przeglądarce obsługi JavaScript.